«Οι εικόνες αυτές μαρτυρούν την ύπαρξη δύο στηλών υδρατμών με ύψος 200 χιλιομέτρων η καθεμία» ανέφερε ο επικεφαλής της έρευνας, Λόρεντς Ροθ του Ερευνητικού Ινστιτούτου Southwest από το Σαν Αντόνιο του Τέξας.
Οι υδρατμοί που είναι ορατοί για επτά ώρες κάθε φορά φτάνουν στο αποκορύφωμά τους όταν η Ευρώπη φτάνει στη μέγιστη απόστασή της από τον Δία (απόκεντρο) και εξαφανίζονται όταν φτάνει στην ελάχιστη απόσταση (περίκεντρο).
Οι ερευνητές αποδίδουν τους πίδακες σεπαλιρροϊκές δυνάμεις τόσο ισχυρές που δημιουργούν ρωγμές στην παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης.
Αντίστοιχο φαινόμενο έχει παρατηρηθεί και στον δορυφόρο του Κρόνου, Εγκέλαδο, όπου από ρωγμές στην επιφάνεια εκτοξεύονται υδρατμοί με τεράστια πίεση.
Τα συγκεκριμένα ευρήματα παρουσιάστηκαν και στο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσηςπου διεξάγεται αυτές τις ημέρες στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ και δημοσιεύονται στο Science. Βασίστηκαν δε σε παρατηρήσεις του Hubble πέρυσι τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο καθώς και παλαιότερες εικόνες που είχαν ληφθεί το 1999.
Σε θεωρητικό επίπεδο, οι αστροβιολόγοι εκτιμούν ότι στους ωκεανούς της Ευρώπης κάτω από την επιφάνεια του δορυφόρου θα μπορούσε να φιλοξενηθεί ζωή.
Τις απορίες για τους πίδακες της Ευρώπης αναμένεται να λύσει η αποστολή Juice του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) που θα “μπαρκάρει” για το σύστημα του Δία το 2022 και υπολογίζεται ότι θα περάσει πολύ κοντά από τον δορυφόρο του δύο φορές το 2030.
