Εάν το πιο τραγικό σενάριο γίνει πραγματικότητα, υπό την επίδραση της επίθεσης θα βρεθεί μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες και φτωχές περιοχές του πλανήτη. Στα πρώτα δευτερόλεπτα από την ακτινοβολία και το κρουστικό κύμα μπορεί να πεθάνουν 10-20 εκατομμύρια, τα πρώτα δύο-τρία εικοσιτετράωρα – ακόμη περίπου εκατό εκατομμύρια. Συνεπώς, στο πρώτο έτος μετά από την ινδο-πακιστανική «ημέρα κρίσης» θα πεθάνουν περίπου τριακόσια εκατομμύρια άνθρωποι.
Σε συνθήκες μη ελεγχόμενου χάους, δεν θα υπάρχει κανένας να τους κηδέψει. Οι επιζώντες θα προσπαθούν να εγκαταλείψουν τις επικίνδυνες περιοχές. Κατά συνέπεια η περιοχή θα πληγεί από ανθρωπιστική καταστροφή σε ένα πρωτοφανές μέγεθος. Την επόμενη περίοδο οι απώλειες θα αυξηθούν κατά πολύ λόγω της διάδοσης της ραδιενέργειας στα γειτονικά κράτη, πρώτα απ’ όλα στην Κίνα, χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας και Μέσης Ανατολής. Μιλά ο Πιοτρ Τοπιστκάνοφ:
Οι συνέπειες της χρήσης των πυρηνικών όπλων θα είναι δραματικές παντού. Εάν μιλάμε για μια μεμονωμένη πυρηνική έκρηξη, οι συνέπειες μάλλον θα φέρουν περιφερειακό χαρακτήρα. Εάν όμως η Ινδία και το Πακιστάν ανταλλάξουν πυρηνικά χτυπήματα, αυτό θα προκαλέσει μια καταστροφή παγκοσμίων διαστάσεων.
Αυτό το τραγικό σενάριο παρουσιάζει όλο τον κίνδυνο της υποτίμησης των περιφερειακών κρίσεων. Αυτό αφορά όχι μόνο την Ινδία και το Πακιστάν, αλλά και όλα τα κράτη που επιδιώκουν να έχουν έναν ιδιαίτερο γεωπολιτικό ρόλο και τα οποία έχουν πρόσβαση στις πυρηνικές τεχνολογίες. Πίσω σχεδόν απ’ όλες τις περιπτώσεις βρίσκονται οι μεγάλες δυνάμεις, οι οποίες προκαλούν συγκρούσεις βασιζόμενες στα δικά τους εγωιστικά συμφέροντα.
