Ασφαλώς η ψυχοϊστορία συνδέεται άμεσα με την περίφημη «θεωρία του χάους»: «το πέταγμα μιας πεταλούδας στη Νέα Υόρκη δύναται να προκαλέσει σεισμό στο Τόκιο»! Δηλ. πολλές φορές ένα ασήμαντο φαινομενικά γεγονός μπορεί να προξενήσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Η δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, στις 6 Δεκεμβρίου του 2008, από έναν αστυνομικό έφερε τον νεώτερο «Δεκέμβρη», με την εξέγερση του λαού και την πυρπόληση των ελληνικών πόλεων... Η αυτοκτονία ενός πλανόδιου εμπόρου στην Τυνησία στα τέλη του 2010 οδήγησε στην «αραβική άνοιξη», που άλλαξε τη γεωπολιτική μορφή της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής!
Πολλοί επίσης γνωρίζουν τη φράση: «εάν η μύτη της Κλεοπάτρας ήταν μεγαλύτερη, άλλη θα ήταν η εξέλιξη της παγκόσμιας ιστορίας»! Πράγματι, η ήττα της Κλεοπάτρας και των Ρωμαίων συμμάχων της στη ναυμαχία του Ακτίου οδήγησε στο τέλος του κλασικού ελληνισμού και στη ρωμαϊκή πολιτισμική υπεροχή και κυριαρχία επί των Ελλήνων. Όμως η μύτη της Κλεοπάτρας δεν θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη, ούτε και μικρότερη! Διότι τους κανόνες λειτουργίας της ιστορίας ορίζει ανώτερος Νόμος, και όχι οι σαχλοί ανθρώπινοι νόμοι και τα «Συντάγματα» των διάφορων Βουβουζέλων. Την πορεία του ανθρώπινου γένους πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη την ορίζει ο υπέρτατος συμπαντικός Νόμος, αποκύημα ανώτερου νου, που δεν είναι παρά η ιστορική νομοτέλεια (= ο Θεός)! Σύμφωνα με τον Ιερό Αυγουστίνο, η ανθρώπινη ιστορία είναι σαν μία βέργα, όπου πάνω της καταγράφονται τα γεγονότα, την οποία ο Θεός βλέπει ως ένα ενιαίο σύνολο. Για το Υπέρτατο Ον παρόν, παρελθόν και μέλλον υπάρχουν στο αιώνιο «τώρα»...
Τι μας ορίζει όμως η ψυχοϊστορική επιστήμη (που είναι βασικός κλάδος της Απόκρυφης Γεωπολιτικής) για το ον εκείνο που καλείται ως «Αντίχριστος»; Έχουμε ξαναγράψει ότι «Αντίχριστος» είναι πέρα απ’ όλα ιδιότητα. Το ιερό βιβλίο του Αγίου Ιωάννη, δηλ. η Αποκάλυψη, κάνει λόγο περί «θηρίου». Πουθενά σ’ αυτό το θεϊκής εμπνεύσεως έργο δεν αναφέρεται καν η λέξη «Αντίχριστος». Είναι δε, απορίας άξιο το πώς επί τόσους αιώνες οι μελετητές ταυτίζουν το βιβλίο της Αποκάλυψης του Ευαγγελιστή Ιωάννη με το πρόσωπο του Αντιχρίστου.
Και, παρ’ όλα αυτά, η περί Αντιχρίστου προβληματική υφίσταται. Οφείλουμε λοιπόν να την συμπεριλαμβάνουμε στις έρευνές μας. Πόσο μάλλον που στους καιρούς παρακμής μας υπάρχουν ανόητοι, που κάνουν ένα σωρό «προβλέψεις», που ως συνήθως πέφτουν έξω, περί της δήθεν «εμφάνισης» του Χριστού ή του Αντιχρίστου κτλ.! Η ανοησία τους είναι εμφανής από ένα και μόνο, απλό, σημείο: ο ίδιος ο Ιησούς στην Καινή Διαθήκη αναφέρει ρητά πως ΟΥΤΕ αυτός, ως Υιός του Θεού, γνωρίζει το πότε ακριβώς θα συμβεί η Δευτέρα Παρουσία Του!!! Συνεπώς, παραμένουν ανοιχτές οι ημερομηνίες και για όλα τα φοβερά γεγονότα που συνδέονται με τη Δευτέρα Παρουσία. Πώς λοιπόν μερικοί γνωρίζουν το πότε θα έρθει ο Χριστός ή ο Αντίχριστος, όταν αυτό είναι άγνωστο ακόμα και στον ίδιο τον Ιησού;...
Η ψυχοϊστορία, μέσα στην όλη συνθετότητά της, γνωρίζει σαφείς χρονικούς κύκλους επανάληψης (σε άλλο επίπεδο) γεγονότων και καταστάσεων. Αυτοί οι κύκλοι σχετίζονται με μυστηριακό τρόπο και με τις φάσεις της Σελήνης, αυτού του «παράξενου» δορυφόρου της Γης, όπως έχουμε δει σε παλαιότερο κείμενό μας. Είναι κύκλοι περίπου επταετείς (6 με 8 χρόνια), όπως π.χ. στη νεώτερη ελληνική πολιτική ιστορία: 1967-1974 (στρατιωτικό καθεστώς), 1974-1981 (επταετία της ΝΔ), 1981-1989 (οκτατία της «Αλλαγής»), 1989-1996 («κάθαρση»), 1996-2004 («εκσυγχρονισμός» του Σημίτη), 2004-2012 («επανίδρυση του κράτους», δηλ. «ξήλωμα» της Μεταπολίτευσης)... Πρόσφατα αναφερθήκαμε και σε 25ετείς κύκλους, διεθνείς και ελληνικούς, που αλλάζουν απότομα την πορεία του ιστορικού γίγνεσθαι: 1914 (Α΄ παγκόσμιος πόλεμος), 1939 (Β΄ παγκόσμιος πόλεμος), 1964 (αλλαγή ηγεσιών σε ΗΠΑ και ΕΣΣΔ), 1989 (πτώση του ανατολικού μπλοκ) και... 2014 (τώρα... τι άραγε;)...
Υπάρχουν όμως και ανώτερες κλίμακες. Σ’ αυτές έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν από τις στήλες της «Ε.Ω.», π.χ. όταν υπήρχε ο προβληματισμός για το επερχόμενο «τέλος του κόσμου» στις 21 Δεκεμβρίου του 2012 (όσοι συλλέγουν τα κείμενά μας μπορούν να ανατρέξουν στα εν λόγω δημοσιεύματα). Βασικός είναι ο διχιλιετής κύκλος μεταλλαγής της ιστορίας, σύμφωνα με τον οποίο ανά 2.000 περίπου έτη σημειώνεται «αλλαγή φάσης» και πέρασμα από τη μια αστρολογική εποχή στην άλλη. Ασφαλώς και η αστρολογία υπήρξε στο παρελθόν κορυφαία επιστήμη (βλ. και τους περιβόητους «μάγους» της Ανατολής που επισκέφτηκαν το βρέφος Χριστό με τα δώρα) και μόνο στην εποχή μας μερικοί επιτήδειοι, «χαρτορίχτρες»-«καφετζούδες» και λοιποί απατεώνες, εκχυδάισαν την εν λόγω σπουδαία τέχνη...
Η εποχή του Χριστού (του «αμνού») ξεκίνησε το έτος 0, έστω και συμβολικά, διότι η αρίθμηση των ετών είναι σχετική. Πάντως ξεκίνησε πριν από περίπου 2.000 έτη, με την έλευση στον κόσμο του Σωτήρα Ιησού. Είναι η εποχή των Ιχθύων, με αστρολογικούς όρους, που ακόμα και λεξιλογικά συμπίπτει πλήρως με το περιεχόμενό της, εφόσον Ι.Χ.Θ.Υ.Σ. αναλύεται ως εξής: Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ. Δηλ. τα αρχικά της λέξεως μάς δίδουν το όνομα του Κυρίου. Επίσης, το ψάρι (στην αρχαιοελληνική: ο ιχθύς) υπήρξε το πρωταρχικό σύμβολο των Χριστιανών την περίοδο που δραστηριοποιούνταν, διωκόμενοι, στις κατακόμβες.
Τώρα, με όρους ψυχοϊστορίας, η εποχή αυτή παρήλθε. Συμβολικά περισσότερο ήδη στις 21 Δεκεμβρίου του 2012 συνέβη η μετατόπιση ολόκληρου του γαλαξία μας προς νέα χωροχρονική διάσταση, συνεπώς σηματοδοτήθηκε η απαρχή της μετάβασης στη θρυλική πια και πολυσήμαντη Νέα Εποχή. Μετατόπιση βάρους, με χωροχρονικούς όρους (κατά Άλμπερτ Αϊνστάιν ο χρόνος δεν είναι παρά άλλη μία διάσταση του χώρου), σημαίνει ότι το γαλαξιακό μας σύστημα πέρασε το σημείο εκείνο, πέραν του οποίου δεν υπάρχει πια πισωγύρισμα στην προηγούμενη κατάσταση! Δηλ. «έγειρε η πλάστιγγα» και ήδη πολλοί είναι εκείνοι που νιώθουν τη Μεγάλη Αλλαγή στις διάφορες εκφάνσεις της: ήδη η μέρα κυλάει... λιγότερο από 24 ώρες (!), τα υλικά σώματα γίνονται σιγά σιγά αραιότερα κτλ. Βέβαια, αυτές οι αλλαγές είναι ορατές με γυμνό μάτι μετά από αρκετά χρόνια.
Εάν λοιπόν θεωρήσουμε ότι ο Χριστός ήρθε όντως το έτος 0 (και κατά τους ιστορικούς από το 5 π.Χ. μέχρι το 5 μ.Χ.), τότε μπορεί να υποθέσει κανείς ότι και το αντίστροφό του, αυτός που θα έρθει «αντ’ αυτού», δηλ. ο Αντίχριστος, πρέπει να έχει ήδη γεννηθεί! Το πιθανότερο, σύμφωνα με τον ως άνω συλλογισμό, μεταξύ 1995 και 2005, εάν δεχτούμε ότι ο Χριστός γεννήθηκε περί το έτος 0 και έκανε την πρώτη του δημόσια εμφάνιση δωδεκαετής στον Ναό (έτος 12, δηλ. ακριβώς 2.000 χρόνια πριν από το 2012). Έτσι ξεκίνησε και «τυπικά» η εποχή του λεγόμενου «Αντιχρίστου» (του «θηρίου»), η Νέα Εποχή ή αλλιώς εποχή του Υδροχόου...
Όλα αυτά συμπίπτουν άραγε με τα όσα έχουμε εμείς, ως πληροφορίες, στοιχεία κτλ., στη διάθεσή μας; Ασφαλώς, ναι! Διότι σήμερα, στις ραγδαίες αλλαγές που ζούμε, προκύπτει η ιστορική αναγκαιότητα εμφάνισης του προσώπου εκείνου που έχουμε αποκαλέσει «Ψηφιακός Αντίχριστος»! Αυτό είναι συμβατό με τις σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις και την «ηλεκτρονική δημοκρατία», που κατά αρκετούς δεν είναι παρά η παγκόσμια ψηφιακή δικτατορία, ο τεχνοφασισμός. Είναι επίσης κάτι που έχει προβλεφθεί από την Εκκλησία του Χριστού, η οποία αναμένει την έλευση του «Γιου του Σατανά», άρα οι πιστοί δεν πρέπει να εκπλήσσονται ή να πανικοβάλλονται, αλλά οφείλουν να είναι έτοιμοι προς ομολογία και μαρτυρία Κυρίου! Το θέμα είναι ασφαλώς τεράστιο. Πολλές οι ερμηνείες του φαινομένου του Αντιχρίστου. Ίσως το «όχημά» του να είναι η «θρησκεία της Γαίας», που τόσο πολύ προβάλλεται τελευταία. Θα είναι και εξ ανατολών ορμώμενος, όπως έχουμε γράψει ήδη από το 2011 στην «Ε.Ω.». Συνεχίζουμε και... οψόμεθα!
Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης
Πηγή
