Καλλιέργεια στο εργαστήριο
Η λύση είναι η καλλιέργεια δέρματος στο εργαστήριο, χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη κύτταρα του ίδιου του ασθενούς, έτσι ώστε να μην υπάρχει πιθανότητα απόρριψης του μοσχεύματος.
Όπως επισημαίνουν οι ελβετοί ερευνητές, τέτοια καλλιεργημένα μοσχεύματα, τα οποία περιλαμβάνουν τόσο την επιδερμίδα όσο και τη βαθύτερη δερμίδα, δοκιμάζονται σήμερα σε ασθενείς σε κλινικές μελέτες.
Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι καλλιεργημένοι ιστοί δεν περιέχουν αγγεία αίματος και λέμφου, τρίχες, μελανοκύτταρα, σμηγματογόνους αδένες ή νεύρα.
Η ερευνητική ομάδα στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης αναφέρει τώρα ότι πλησίασε περισσότερο την πολύπλοκη δομή του δέρματος -ενός ολόκληρου οργάνου.
Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Science Translational Medicine».
Το πείραμα
H ομάδα του δρος Ερνστ Ράιχμαν ξεκίνησε απομονώνοντας κύτταρα από δείγματα ανθρώπινου δέρματος, φροντίζοντας να κρατήσει κύτταρα από το ενδοθήλιο των αιμοφόρων και λεμφοφόρων αγγείων.
Τα κύτταρα αφέθηκαν στη συνέχεια να πολλαπλασιαστούν μέσα σε μια ρηχή λεκάνη γεμάτη με ένα ειδικό τζελ και τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Τα φύλλα δέρματος που προέκυψαν, πάχους περίπου ενός εκατοστού, μεταμοσχεύθηκαν σε αρουραίους και συνδέθηκαν με επιτυχία στην κυκλοφορία του αίματος και του λεμφικού συστήματος.
Βασική λειτουργία του λεμφικού συστήματος, το οποίο αποτελεί τμήμα του κυκλοφορικού συστήματος, είναι η μεταφορά ενός διαφανούς υγρού που ονομάζεται λέμφος και γεμίζει τα κενά ανάμεσα στα κύτταρα.
Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, τα λεμφοφόρα αγγεία παίζουν κρίσιμο ρόλο στην επούλωση τραυμάτων, αφού απορροφούν το υγρό που τείνει να συσσωρεύεται κάτω από την επιφάνεια του δέρματος και επιβραδύνει την επούλωση.
Εφόσον η νέα μέθοδος δώσει ικανοποιητικά αποτελέσματα σε ασθενείς, τα θύματα εγκαυμάτων μπορούν να ελπίζουν σε ταχύτερη ανάρρωση με λιγότερες ουλές.
