Γνωρίζατε ότι η σβάστικα αποτελούσε ένα σύμβολο της καλοσύνης, μέχρι που έγινε το… ακριβώς αντίθετο;
Γνωρίζατε, ακόμη, ότι το αλκοόλ κάποτε θεωρούνταν απαραίτητος «σύμβουλος» για τη λήψη μιας σοβαρής απόφασης;
Διαβάστε παρακάτω γι’ αυτά και για άλλα ενδιαφέροντα ιστορικά γεγονότα, που ενδεχομένως να μη γνωρίζατε έως σήμερα:
1. Η σβάστικα ως σύμβολο του καλού, μέχρι που την πήραν οι Ναζί
Η σβάστικα υπάρχει εδώ και περισσότερα από 3.000 χρόνια. Αποτελούσε σύμβολο της καλοσύνης και τύχης, μέχρι που τη χρησιμοποίησαν οι Ναζί στη Γερμανία.
Αθλητικές ομάδες τη χρησιμοποιούσαν στις αθλητικές στολές τους ενώ η Coca Cola την είχε χρησιμοποιήσει για διαφημιστικούς σκοπούς, γράφει ο Todd Van Luling στη Huffington Post.
2. Οι σημαντικές αποφάσεις λαμβάνονται μόνο με τη βοήθεια του… αλκοόλ
Όταν ο διάσημος ιστορικός της αρχαίας Ελλάδας, Ηρόδοτος, ταξίδεψε στην Περσία περίπου στο 450 π.Χ. αντίκρισε έναν πολιτισμό που εκτιμούσε πολύ τη σοφία που προέρχεται μετά από μια γερή… κατανάλωση αλκοόλ!
Οι Πέρσες που συνάντησε φρόντιζαν οποιοδήποτε σοβαρό ζήτημα να αντιμετωπίζεται νηφάλια, αλλά και σε κατάσταση μέθης.
3. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες βραβεύονταν και οι καλές τέχνες
Από το 1912 μέχρι το 1948 οι Ολυμπιακοί Αγώνες συμπεριέλαβαν και τις καλές τέχνες στις διοργανώσεις τους, κατά τη διάρκεια των οποίων απονεμήθηκαν μετάλλια για αρχιτεκτονική, λογοτεχνία, μουσική, ζωγραφική και γλυπτική.
Τα καλλιτεχνικά έργα έπρεπε να έχουν ως θέμα τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το πρώτο λογοτεχνικό, ολυμπιακό βραβείο είχε γράψει ο ιδρυτής της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής Pierre de Frédy, βαρόνος Πιερ ντε Κουμπερτέν, ο οποίος φέρεται να έγραψε το έργο «Ode to Sport» με κάποιο ψευδώνυμο.
Συνολικά απονεμήθηκαν 151 μετάλλια προτού αποσυρθούν οι «καλλιτεχνικοί» Ολυμπιακοί Αγώνες.
4. Κάποτε το ροζ ήταν το χρώμα των αγοριών και το μπλε των κοριτσιών
Ο διαχωρισμός του μπλε και ροζ χρώματος ως πιο «κατάλληλο» για αγοράκια και κοριτσάκια αντίστοιχα, καθιερώθηκε στα μέσα του 20ου αιώνα.
Ο πρόεδρος Φραγκλίνος Ντελάνο Ρούζβελτ φορούσε φορέματα όταν ήταν μικρός, κάτι πολύ συνηθισμένο στην εποχή του.
Τα παιδιά φορούσαν ουδέτερα ρούχα, συνήθως λευκού χρώματος, τα οποία ήταν εύκολο να καθαριστούν και δεν κουρεύονταν μέχρι την ηλικία των 6-7 ετών περίπου.
Όταν έκανε την εμφάνισή του το μάρκετινγκ, το «Earnshaw's Infants' Department» δημοσίευσε ένα άρθρο, σύμφωνα με το οποίο «το γενικά αποδεκτό χρώμα για αγόρια είναι το ροζ και το μπλε για τα κορίτσια. Ο λόγος για τον οποίο το ροζ είναι αγορίστικο χρώμα είναι επειδή είναι πιο αποφασιστικό και δυνατό, ενώ το μπλε που είναι πιο ντελικάτο και φίνο είναι κατάλληλο για τα κορίτσια».
5. Τα αγγλικά ήταν κάποτε η γλώσσα του λαού, ενώ η ελίτ προτιμούσε τα γαλλικά
Τα αγγλικά κάποτε «ανήκαν στο λαό». Τα αγγλικά δικαστήρια και η αριστοκρατία προτιμούσαν να χρησιμοποιούν τη γαλλική γλώσσα.
Ακόμη και όσοι αναφέρονταν στον περίφημο βασιλιά Ριχάρδο το Λεοντόκαρδο, τον αποκαλούσαν ως «Richard "Coeur de Lion"».
6. Κάποτε το χρήμα είχε σχεδιαστεί για να αποτρέπει τους ανθρώπους από το να έχουν πολύ από αυτό
Σύμφωνα με τον αρχαίο έλληνα ιστορικό Πλούταρχο, στο έργο του «Περί του βίου του Λυκούργου», οι Σπαρτιάτες χρησιμοποιούσαν μακριές και βαριές σιδερένιες ράβδους ως νόμισμά τους, ελπίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο ο λαός θα αποθαρρύνονταν να κυνηγά τον τεράστιο πλούτο.
7. Κάποτε ο καλός ύπνος σήμαινε να… ξυπνάς στα μισά
Οι συνήθειές μας στον ύπνο άλλαξαν με το πέρασμα των χρόνων. Μέχρι τον 20ο αιώνα οι άνθρωποι δεν κοιμόντουσαν συνεχόμενα μία φορά την ημέρα, αλλά ξυπνούσαν στη μέση και «μοίραζαν» το χρόνο τους στον ύπνο σε τμήματα.
Στο ενδιάμεσο αυτό διάστημα ασχολούνταν με διάφορες δραστηριότητες: οι διανοούμενοι διάβαζαν και έγραφαν, ενώ τα αντρόγυνα εκμεταλλεύονταν το χρόνο για «ερωτικές περιπτύξεις».
Μιλάμε άλλωστε, για μια εποχή, όπου δεν είχε εφευρεθεί ο ηλεκτρισμός, και οι άνθρωποι βασίζονταν επί το πλείστον στο φως που τους παρείχε ο ήλιος.
Γνωρίζατε, ακόμη, ότι το αλκοόλ κάποτε θεωρούνταν απαραίτητος «σύμβουλος» για τη λήψη μιας σοβαρής απόφασης;
Διαβάστε παρακάτω γι’ αυτά και για άλλα ενδιαφέροντα ιστορικά γεγονότα, που ενδεχομένως να μη γνωρίζατε έως σήμερα:
1. Η σβάστικα ως σύμβολο του καλού, μέχρι που την πήραν οι Ναζί
Αθλητικές ομάδες τη χρησιμοποιούσαν στις αθλητικές στολές τους ενώ η Coca Cola την είχε χρησιμοποιήσει για διαφημιστικούς σκοπούς, γράφει ο Todd Van Luling στη Huffington Post.
2. Οι σημαντικές αποφάσεις λαμβάνονται μόνο με τη βοήθεια του… αλκοόλ
Οι Πέρσες που συνάντησε φρόντιζαν οποιοδήποτε σοβαρό ζήτημα να αντιμετωπίζεται νηφάλια, αλλά και σε κατάσταση μέθης.
3. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες βραβεύονταν και οι καλές τέχνες
Τα καλλιτεχνικά έργα έπρεπε να έχουν ως θέμα τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το πρώτο λογοτεχνικό, ολυμπιακό βραβείο είχε γράψει ο ιδρυτής της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής Pierre de Frédy, βαρόνος Πιερ ντε Κουμπερτέν, ο οποίος φέρεται να έγραψε το έργο «Ode to Sport» με κάποιο ψευδώνυμο.
Συνολικά απονεμήθηκαν 151 μετάλλια προτού αποσυρθούν οι «καλλιτεχνικοί» Ολυμπιακοί Αγώνες.
4. Κάποτε το ροζ ήταν το χρώμα των αγοριών και το μπλε των κοριτσιών
Ο πρόεδρος Φραγκλίνος Ντελάνο Ρούζβελτ φορούσε φορέματα όταν ήταν μικρός, κάτι πολύ συνηθισμένο στην εποχή του.
Τα παιδιά φορούσαν ουδέτερα ρούχα, συνήθως λευκού χρώματος, τα οποία ήταν εύκολο να καθαριστούν και δεν κουρεύονταν μέχρι την ηλικία των 6-7 ετών περίπου.
Όταν έκανε την εμφάνισή του το μάρκετινγκ, το «Earnshaw's Infants' Department» δημοσίευσε ένα άρθρο, σύμφωνα με το οποίο «το γενικά αποδεκτό χρώμα για αγόρια είναι το ροζ και το μπλε για τα κορίτσια. Ο λόγος για τον οποίο το ροζ είναι αγορίστικο χρώμα είναι επειδή είναι πιο αποφασιστικό και δυνατό, ενώ το μπλε που είναι πιο ντελικάτο και φίνο είναι κατάλληλο για τα κορίτσια».
5. Τα αγγλικά ήταν κάποτε η γλώσσα του λαού, ενώ η ελίτ προτιμούσε τα γαλλικά
Ακόμη και όσοι αναφέρονταν στον περίφημο βασιλιά Ριχάρδο το Λεοντόκαρδο, τον αποκαλούσαν ως «Richard "Coeur de Lion"».
6. Κάποτε το χρήμα είχε σχεδιαστεί για να αποτρέπει τους ανθρώπους από το να έχουν πολύ από αυτό
7. Κάποτε ο καλός ύπνος σήμαινε να… ξυπνάς στα μισά
Στο ενδιάμεσο αυτό διάστημα ασχολούνταν με διάφορες δραστηριότητες: οι διανοούμενοι διάβαζαν και έγραφαν, ενώ τα αντρόγυνα εκμεταλλεύονταν το χρόνο για «ερωτικές περιπτύξεις».
Μιλάμε άλλωστε, για μια εποχή, όπου δεν είχε εφευρεθεί ο ηλεκτρισμός, και οι άνθρωποι βασίζονταν επί το πλείστον στο φως που τους παρείχε ο ήλιος.